(Delivered by Rachel Joyce R. Tattao, a children beneficiary of Pantawid Pamilyang Pilipino Program in Jones, Isabela, during the ‘Pagdiriwang sa mga Pantawid Pamilya High School Graduates’ of the province on April 30, 2015.)

I was once a normal student, simple and aim to be successful to help my parents. Everyone dreams about success, to fulfill every ambition.

Kahirapan ang pinakamatamis nakapaitan sa ating buhay. Akala ng iba napakalaking pasakit an gating kinakaharap dahil sa lugar na ating kinasasadlakan ngunit lingid sa kanilang kaalaman, an gating kalagayan ang lubos na nagpapatatag sa ating mga puso at nagpapatibay ng ating pagkatao. Ito ang pumanday sa aking determinasyon upang magpursigi na makamit ang lahat ng aking mga pangarap para sa pamilya ko. Ang kahirapan ay hindi dapat maging hadlang sa pagkamit n gating mga adhikain.

Sa isang napakalayong lugar ng Jones, Isabela nakatira ang aming pamilya. Sa isang maliit at gawa sa kahoy na bahay ako bumabangon araw-araw. Sa paggising ko sa umaga, hindi ko alam kung ilang pagsubok pang aming kakaharapin. Apat kaming magkakapatid, pangalawaako at nag-iisang babae. Ang bunso naming ay isang specialchild kaya a toto lang, mas lalo akong magsusumikap para sakanya at sa aking pamilya. Ang mama ko ay isang huwarang ina dahil nandiyan siya para alalayan kami, nag-aalaga at nagmamahal sa amin.

Ang aking ama naman ay isang magsasaka. Araw-araw siyang nasa bukid kahit tirik ang araw at minsan malakas ang ulan. Sila ang nagsisilbing sandalan ko sa mga oras na nahihirapan ako. Ang kanilang sakripisyo ang nagpapatatag sa akin araw-araw kahit sobrang hirap. Yung tipong pag papasok ako, kailangan kong pagkasyahin ang baon ko, pag may project, nahihiya akong magsabi dahil baka wala silang maibigay o yung tipong may contest akong sasalihan, at mangungutang pa upang makapunta ako.

Bilang isang estudyante, ang aking motto ay “Endure the hardship of learning than to taste the bitterness of ignorance.” Noon, punung-puno ako ng pangamba dahil baka hindi ako makatapos ng pag-aaral but everything was changed.

I was delighted when the Pantawid Pamilyang Pilipino Program came into our lives. The government helps us, the reason why I studied harder. I challenged myself and my perseverance pushed me to excel in academics and extra-curricular. I am very happy and fortunate that my family was chosen to be a beneficiary. I know I’m not yet done with my journey, but as I look back, I can finally say, I have fulfilled one of my dreams, and that is to finish highschool, and to graduate as the top student, as a valedictorian from Sgt. Prospero G. Bello High School!

I know this will open more opportunities for me. I want to prove that I was worth to be chosen to make a difference as a student and as a Filipino citizen.

Let me just share to you some of my experiences when my family became a beneficiary of the Pantawid Pamilya program.

Napakadaming nagbago, naging sapat na yung baon ko araw-araw. Nakakabayad na ako kaagad kapag may project at kapag nakikicontest ako, hindi na kailangang mangutang. Sa mga pagbabagong natamo ko, marami akong naranasan.

Noong nakarang taon, hindi ko inaasahan na ako ang napili ng probinsiya ng Isabela na ipanlaban sa Search for Exemplary Pantawid Pamilya Child sa buong rehiyon, and fortunately, I brought home the bacon. Ako po ang itinanghal na most exemplary Pantawid Pamilya child beneficiary sa buong Lambak ng Cagayan at naging kinatawan sa National Children’s Congress sa Manila.

Memorable po sa akin ang pagkakataong iyon dahil sa ako po ay nakasakay sa eroplano, na dati ay isang pangarap lang para sa akin. But because of the program, that dream turned into a reality.

For the five days that I was with my fellow Pantawid beneficiaries who are at the same time exemplary children representing the different regions, I had the chance to meet DSWD Secretary Corazon “Dinky” Juliano-Soliman and Senator Bam Aquino, and even some artists from GMA and ABS-CBN. I thought that’s the only experience I can have because of Pantawid Pamilya but just last week, I was sent once again to Manila to join the national celebration event for Pantawid Pamilya high school graduates in Araneta Coliseum.

I got the chance to talk to Senator Mar Roxas and hear the words of encouragement of no other than our dearest President Benigno Simeon Aquino III. We shook hands and took pictures at the same time. I also learned different stories of the top beneficiaries of Pantawid Pamilya in NCR, and heard the golden voices of Darlene and Lyka of The Voice Kids. I can say that I’m very lucky. That experience is truly a one in a million. Noon, pinangarap ko lang makatunton sa Maynila at dahil sa Pantawid Pamilya, lahat yung ay nabigyan ng katuparan. My dreams came true when Pantawid Pamilya stepped into the picture. Pantawid Pamilya changed my life, our lives, for the better.

Gawin nating hamon ang kahirapan and let us challenge ourselves to surpass all the tribulations that may come our way. Lahat ng bagay ay mahirap ngunit hindi ito imposible sa sikap, determinasyon, tiwala sa sarili at pananalig sa Diyos lahat ay magiging magaan lamang.

Tandaan natin na ang buhay ay parang rosas. Makikita molamang ang tunay na ganda at halimuyak nito kung handa kang masugatan sa mga tinik nito. Kakayanin ko ang lahat at papatunayan ko na kaya ko ang pagbabago.

Maraming salamat!